อ่านพระสูตรนั่งดูสัทธัมมปฏิรูปในสมอง
สิ่งที่อ่าน :
เมื่อบุคคลยึดถือกรรมเก่าเป็นแก่นสาร ว่าทำให้เกิดสุขทุกข์
ความพอใจ หรือความพยายามในการ(พิจารณาเลือก)ว่ากิจนี้ควรทำหรือไม่ควรทำย่อมมีไม่ได้
แสดงว่าเป็นพวกสติฟั่นเฟือน
สิ่งที่จำและเข้าใจ :
เมื่อบุคคลยึดถือกรรมเก่าเป็นแก่นสาร
ความพอใจ หรือความพยายามในการทำสิ่งที่สร้างสรรย่อมเป็นไปไม่ได้
***
เมื่อบุคคลยึดถือเป็นแก่นสารว่าตัวเองทำตัวเอง ทำให้เกิดสุขทุกข์
ความพอใจ หรือความพยายามในการ(พิจารณาเลือก)ว่ากิจนี้ควรทำหรือไม่ควรทำย่อมมีไม่ได้
แสดงว่าเป็นพวกสติฟั่นเฟือน (ที่แยกแยะสิ่งง่ายๆ แค่นี้ไม่ได้ มองว่าการฆ่าสัตว์เป็นสิ่งที่ควร)
***
สิ่งที่จำและเข้าใจสรุป :
เมื่อบุคคลไม่ถือเหตุไว้โดยความเป็นแก่นสาร
ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีย่อมฟันเฟือน
แยกแยะไม่ได้ว่าอะไรควรทำ อะไรไม่ควรทำ
อะไรควรเกี่ยวข้อง อะไรไม่ควรเกี่ยวข้อง
