22/9/66
ความอิจฉา
ทำให้พิจารณาอะไรไม่ตรงกับเป้าหมาย
มีความอิจฉานี้คอยแฝงและครอบงำอยู่ตลอด
แทนที่จะพุ่งตรง โฟกัส กลับคิดหน้าคิดหลัง
คิดทุกเรื่องที่ไม่จำเป็น ไม่เกี่ยวข้อง และ unhealthy
เพราะความไม่รู้ + ทุกขเวทนาในแง่ใดแง่หนึ่ง จึงจับจ้อง
เพราะจับจ้อง จึงเปรียบเทียบ
เพราะเปรียบเทียบ จึงอิจฉา
เพราะอิจฉา จึงถูกครอบงำ
เพราะถูกครอบงำ จึงไม่พิจารณา
เพราะไม่พิจารณา จึงปัญญาดับ
เพราะปัญญาดับ จึงไม่รู้
วนไป
1. ปสาทคุณ ประดับให้มีความชัดเจน
ลำดับของบทใด งดงามด้วยสัมพันธ์ที่วางไว้ไม่ไกลกัน เป็นลำดับแห่งบทอันมีเนื้อความปรากฏชัดดี ลำดับแห่งบทนี้ ยังปสาทคุณให้เกิดในชน
(คือบทที่เกี่ยวข้อง วางไว้ใกล้กัน ไม่วางซะไกล ไม่ข้ามไปข้ามมา จบเป็นตอนๆ เนื้อหาไป)
2. โอชคุณ (ประดับให้มีรสชาด)
ใส่บทสมาสเยอะชื่อว่ามีรสชาติ สมาสอันไม่สับสนเป็นที่น่าปรารถนาทั้งในร้อยแก้วและร้อยกรอง
คชฺช ร้อยแก้ว
ปชฺช ร้อยกรอง
ธวลา สีขาวนวล
ปลฺลวา ใบไม้อ่อนท.
