หน้าตาเหมือนฟิล์มโปร่งแสง (สีชมพูด้วยเหอะ) หุ้มกั้นความเกี่ยวข้องกับภายนอกเอาไว้จากความรู้สึกผิด ด้วยความเข้าใจว่าเหตุมันชักนำมาอย่างนั้น
ที่ตลกคือถ้าเข้าใจจริงจะสร้างทำไม
สังเกตตั้งแต่คุยเรื่องตำแหน่งบุคลากร ดูมีความตั้งใจทิ้งระยะและไม่สนใจ
ลามมาถึงความถูกกติกา ซึ่งถ้าทำตามนั้นแล้ว ไม่สนใจผล จะยังไงก็ได้
มันสร้างขึ้นมาเหมือนเกราะป้องกันความรู้สึกไม่ให้ดรอป (เพื่อเวทนาอีกแล้ว)
หลังๆ รู้สึกเจตนาที่จะทำงานก็ถอยออกห่าง ราวกับเกี่ยวข้องไปแค่ตามจำเป็น ไม่ทำเกิน และพบจิตที่หันออกจากเรื่องราว เหลือสติทิ้งไว้แค่ไม่ให้เกิดเรื่องใหญ่ แต่ตัดความใส่ใจและความรอบคอบในเรื่องเล็กๆ (เห็นได้ชัดจากการเช็ค item ที่ผิดนิดผิดหน่อยบ่อยขึ้นมาก แต่ความใส่ใจในการแนะนำคนไข้ยังเท่าเดิม eye contact คำพูดที่ปรับสำหรับแต่ละคน ยังคงเป็น tailor made)
อีกอย่างที่สังเกตคือเหมือนมีเจตนาตั้งใจพาตัวเอง หรืออย่างน้อยไม่มีความพยายามจะห้ามสถานการณ์ไม่ให้เกิด เพื่อจะพาตนเองสู่จุดต่ำ ต่ำในที่นี้ไม่ได้หมายถึงผิดศีลหรืออะไร แต่เหมือนไม่ใส่ใจว่าใครจะมองตนด้วยสายตาที่ต่ำลง ไม่แก้ต่าง ไม่แก้ตัว (ลึกๆ รู้สึกขี้เกียจจะทำอย่างนั้น) ความสนใจดูจะพุ่งมามองเหตุปัจจัย ธาตุ และสภาวะมากขึ้น มองความที่มันเป็นอย่างนั้น ขี้เกียจจะเข้าไปขยับปรับแก้ ถ้ามันไม่ได้เกินงามหรือมีผลอะไรเป็นนัยสำคัญ