ไอ

ไอมาไอไปจะเกือบเดือนแล้ว ก็ยังเลี้ยงไข้อยู่ ไม่ตัดเหตุให้หมดเรื่องหมดราวไป 
ดูเหมือนว่าแม้กระทั่งความตั้งใจที่จะหยุดเหตุก็ไม่มี ไม่มีแรงจูงใจจะถอนโรค??

ความเป็นจริงคือ นึกอยากกินอะไรก็ยังกินอยู่ เพียงแต่บันยะบันยังขึ้น แต่ไม่ถึงกับหยุดกิน 
จัดการเพียงในระดับที่ไม่ให้โรครุมเร้ารบกวนความปกติ 

แล้วก็ย้อนนึกแล้วการปฏิบัติล่ะ เราเอาแค่ไหน?