การบ้านเก็บน้อยผสมเล็ก ปลายมกราคม - 5 กุมภา 58 + my favourite things

ช่วงนี้ไม่อยากทำอะไรเลยนอกจากให้ทานค่ะครู สวดมนต์ตามโอกาส นั่งสมาธิตามโอกาส แต่อยากฝึกการให้ (เป็นความรู้สึกลึกๆ ว่า ถ้าให้ไม่ได้จะซวยเอา) ฝึกให้แบบให้เนียนๆ ฝึกระลึกให้คนที่ให้ได้ยาก ฝึกให้แบบไม่ต้องเงื่อนไขมาก ฝึกให้รอยยิ้ม ฝึกให้คำตอบแบบไม่ขอไปที ฝึกฟังเจตนาคนที่พูดออกมาไม่ถูก หาข้อมูลเรื่อยเปื่อยพวกคำพูด หรืออารมณ์ขันที่เก็บจะเอาไว้ช่วยชะลอจิตในสถานการณ์คับขันปัญญาดับ ช่วงพักกลางวันก็ไปนั่งสิ้นคิด (รึนั่งเหม่อก็ไม่แน่ใจ 555) ใต้เงาไม้ในสวนสาธารณะ หาสุนทรียะผ่อนคลายความตึง

วันก่อนไปฟังอ.วรภัทร ท่านพูดถึงเรื่องความเป็นอนัตตา ความไม่มี ใจหนูมันก็นั่งแยกตามท่านไป แต่พอเงยหน้ามาสบตาเจอคนมันก็เป็นคนกระทบใจอยู่ดี 555



"กลางวันสงเคราะห์
กลางคืนอยู่กับฌาน
ให้มันบันทึกลงในจิต
ให้จิตอ่อนหวาน
พลิ้วไหวสวยงาม"

"มะลิบาน"

เวลาคุยด้วยมีความต้องการอะไรอยู่ด้วยนี่มันก็ย้าก ยากที่จะทำใจให้เป็นปกติ แต่พอไม่มีความต้องการอะไร นิสัยเรามันก็ไม่ได้อยากจะคุยกะใครซะด้วย ก๊ากก

ยิ่งทำงานบางทีเราก็รู้สึกว่าเราไม่ได้ดีลกะคนในแบบที่เค้าเป็น

แต่ดีลกะคนในแบบที่เราเป็นมากกว่า

แล้วชอบเอาสามัญสำนึกไปใส่ในคนอื่น

คิดว่าคนอื่นมี

55555

สุดท้ายเป็นทุกข์เอง

แถมหลายครั้ง

คิดว่าพูดแค่ 70 สำหรับปัญญาชนระดับนี้พึงจะเข้าใจได้แล้ว

ในใจตัวเองคือคิดว่าให้เกียรติสติปัญญาเขานะ

แต่กลับกลายเป็นว่า อ่าววววว....

55555555

พักนี้เจอเรื่องเงิบๆ แบบนี้เยอะเหมือนกัน