ภิกษุเว้นขาดจากการกล่าวถ้อยคำแก่งแย่งกัน
เช่นอย่างที่สมณพราหมณ์ผู้เจริญบางจำพวกฉันโภชนะที่เขาให้ด้วยศรัทธาแล้ว
ยังกล่าวถ้อยคำแก่งแย่งกัน เช่นว่า
- ท่านไม่รู้ทั่วถึงธรรมวินัยนี้ ข้าพเจ้ารู้ทั่วถึง
- ท่านจักรู้ทั่วถึงธรรมวินัยนี้ได้อย่างไร
- ท่านปฏิบัติผิด ข้าพเจ้าปฏิบัติถูก
- ถ้อยคำของข้าพเจ้าเป็นประโยชน์ ของท่านไม่เป็นประโยชน์
- คำที่ควรจะกล่าวก่อน ท่านกลับกล่าวภายหลัง
- คำที่ควรจะกล่าวภายหลัง ท่านกลับกล่าวก่อน
- ข้อที่ท่านเคยช่ำชองมาผันแปรไปแล้ว
- ข้าพเจ้าจับผิดวาทะของท่านได้แล้ว
- ข้าพเจ้าข่มท่านได้แล้ว ท่านจงถอนวาทะเสีย
- มิฉะนั้นจงแก้ไขเสีย ถ้าสามารถแม้ข้อนี้ก็เป็นศีลของเธอประการหนึ่ง.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น