17 ม.ค.58
ระหว่างฟุ้งซ่านว่ากะลังเถียงกะพี่คนนึงอยู่ว่าความเป็นผู้ใหญ่คืออะไร จิตก็ตอบโพลงออกมาแบบไม่ให้รู้เนื้อรู้ตัวว่า คือ จิตที่ตั้งเห็นความเป็นเหตุเป็นผลธรรมดาอยู่อย่างนั้นเอง
18 ม.ค.58
กลับบ้านสวดมนต์เดินจงกรมทำสมาธิ จิตไม่สนเฟสบุค
19 ม.ค.58
เจอมนุสเทโวโดยบังเอิญ เหมือนตั้งใจมาเตือนอะไรสักอย่าง ก่อนนอนรู้สึกถึงกายเป็นศพหนักๆ แล้วความคิดเหมือนของเหลวกระฉอกไปๆ มาๆ ในแก้ว
20 ม.ค.58
อ่านการบ้านเพื่อน รู้สึกจิตสงบเรียบ ไม่เกิดคลื่นเหมือนที่ผ่านๆ มา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น