ลากรอยเส้นเป็นภาพฝันร้อยพั
เขียนภาพงามลงกระดาษปรารถนา
สร้างสีขาวเป็นปุยเมฆของขอบ
พู่กันแต้มเขียวงามตาทุ่งหญ
.
ขีดเส้นโค้งโยงฟ้าทาบดังภาพ
รุ้งลาวัลย์วูบวับวามแสนงาม
ฉากบ้านน้อย,ธารน้ำใสพลิ้วไ
นั่งรับลมริมน้ำเล่นเย็นสบา
.
วาดคุณพ่อวาดคุณแม่ที่อบอุ่
เติมปล่องควันไอข้าวคุ้นที่
กลางผ้าขาวมีอาหารอยู่เรียง
ป้ายพู่กันจุดสุดท้าย...ชะง
.
จิตรกรในห้องเก่ายืนเหงาโศก
มองดูโลกอีกหนึ่งโลกเปี่ยมส
จะให้แต้มจุดสุดท้ายอย่างไร
หยิบภาพสวยดังภาพฝัน...นั้น
.
ไม่เคยมีภาพในใจที่อบอุ่น
ไม่เคยมีรักละมุนอันล้ำค่า
ไม่เคยมีความหมายใดในสายตา
แค่เกิดเป็นเด็กกำพร้าในสัง
.
จะแต้มจุดสุดท้ายที่หายไป
จะขีดเขียนรูปอย่างไรให้เหม
เงียบสนิทในห้องหนาวร้าวระบ
...จุดสุดท้าย...พลันถูกพรม
.
จิตรกรวาดสำเร็จเสร็จภาพฝัน
มโนคิดลิขิตผันแปลงโลกใหม่
โลกสดสวยมีตัวเองอยู่ข้างใน
เติมเส้นสี...ที่เขียนไว้..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น