สาระของ "อธิศีล" ในไตรสิกขานั้น ไม่ได้หยุดอยู่เฉพาะการปฏิบัติของบุคคล
แต่ส่องถึงภารกิจที่มนุษย์จะต้องจัดทำในระดับชุมชนและสังคมด้วย
โดยมีวินัยเป็นฐานเชื่อมโยงเข้าสู่ศีล
โดยนัยนี้ เมื่อพูดถึงศีลในความหมายแบบคลุมๆ โดยให้รวมถึงวินัยด้วย
ศีลจะกินความถึงการจัดสรรสภาพแวดล้อมทั้งทางวัตถุและทางสังคม
ที่ปิดกั้นโอกาสทำชั่ว และส่งเสริมโอกาสในการทำความดี
เฉพาะอย่างยิ่งการจัดระเบียบชีวิต จัดระบบสังคม โดยวางโครงสร้างจัดการกิจกรรมกิจการต่างๆ
กฏ ระเบียบ กติกา มารยาท
ที่มุ่งปิดโอกาสการทำชั่ว และขยายโอกาสการทำดี
คำว่า "วินัย" นั้นท่านทรงบัญญัติสำหรับสังฆะ
มีข้อกำหนดเกี่ยวกับความประพฤติส่วนตัว
กับทั้งข้อกำหนดเกี่ยวกับการจัดระบบความเป็นอยู่ของชุมชน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น