สมาธิในทางพุทธศาสนา ยิ่งสูง ยิ่งต้องประกอบองค์เข้ามาให้มากขึ้น
เมื่อละวิตกวิจาร ต้องประกอบความผ่องใสแห่งใจในภายในขึ้น
เพื่อให้จิตมีทิศทาง ไม่งั้นจะจมปีติ สุข
ความผ่องใสแห่งใจในภายใน นั่นคือศรัทธาในปัญญาตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า
เมื่อปีติสิ้นไป เหลือสุข จะแช่นิ่งเฉย
สติและสัมปชัญญะในขั้นตอนนี้จึงสำคัญ (เป็นผู้มีอุเบกขา มีสติ อยู่เป็นสุข)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น