....ครูบาอาจารย์เวลาสอน
ไม่ได้ใช้แค่คำพูด เวลาสอนจิตของท่านต้องทรงพลัง ต้องมีสมาธิเวลาสอน
หลังจากสอนก็เหนื่อย เหนื่อยเพราะสมาธิที่ทำมันต้องใช้ไป...
...สอนเสร็จลิ้นห้อย
กระดาษตกแผ่นนึงยังไม่มีแรงหยิบเลย
มีความรู้สึกว่าเหนื่อยมากอะไรก็ไม่อยากทำแล้ว...
จิตผู้สอนเข้าใจในสิ่งนั้น
ผู้สอนมีความปรารถนาดีกับผู้เรียน อยากให้ผู้เรียนเข้าใจ
ผู้เรียนมีศีล
ผู้เรียนมีใจที่ดีพอจะรองรับ
ผู้สอนมีความปรารถนาดีกับผู้เรียน อยากให้ผู้เรียนเข้าใจ
ผู้เรียนมีศีล
ผู้เรียนมีใจที่ดีพอจะรองรับ
---
ยิงด้วยคำถามเท่ๆ หรูๆ เป็นกับดัก
ยิงให้โดน
ห้ามแนะนำ ห้ามสอน ให้คิดได้เอง
(ข้อมูลเยอะ รีบร้อนสอน จบกัน)
หลอกให้เรียนรู้โดยไม่สอนตรงๆ
พยายามจะ right
at the first time ผลคือ always fail
ยังไม่ได้ลงมือทำแล้วยกมือถามเรียกว่า “ไอ้โง่”
อะไรที่คุณบอก เขาจะไม่ทำ
วิธีสอนตรง – ผู้เรียนต้องศรัทธาและฉลาดมากๆ
Coach – สำหรับผู้เรียนที่กระจอกลงมา
เรียกมานั่ง “ชม” “คุย” “ถาม” รู้สึกยังไง เป็นยังไง เกิดมาทำซากอะไร ตั้งคำถามหลอกล่อให้เปิดศักยภาพ
ชวนให้ไปหาทางเลือก
Mentor – สำหรับผู้เรียนที่ห่วยเข้าไปอีก
เล่านิทานให้ฟัง กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วววว...ใครสักคนนึง...ทำอย่างนู้นอย่างนี้
อ้อ กำลังพูดถึงเราใช่มั้ย เออ มึงแหละ
Facilitator – กากสุดๆ กับดัก 36
หลุม หลอกให้เรียนโดยไม่สอนตรงๆ
ถ้ายังเอาไม่อยู่ก็ปล่อยเห๊อะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น