22/7/57
เห็นเมื่อวานเละเทะวันนี้พี่จิตก็ตั้งใจขึ้นมามากกว่าเดิม เปลี่ยนวิธีนับใหม่ สมาธิคลอเคลียอยู่กับบทสวดไม่หลงทางได้มากขึ้น
มีหงุดหงิดพี่คนนึงในใจเรื่องงาน แต่พอเจอหน้าเราก็ชวนเขากินขนมได้แบบใจปกติ ค่อยๆ สอนให้มันไม่ก้าวก่ายกัน เขาปฏิบัติต่อเรา กับเราปฏิบัติต่อเขา มันเป็นคนละเรื่อง ส่งผลคนละอย่าง ชอบเอามารวมกันให้กลายเป็นอคติอยู่เรื่อย อันนี้ปล้ำกันหลายวันกว่าจะเพลาลง ใจคอยจะขึ้นหาเรื่องอยู่เรื่อย
ตอนเย็นโดนแม่ด่า เรื่องทิ้งขยะ ก็ฟังๆ ไป ฟังไปก็ไม่ได้เห็นด้วยกับหลักการและเหตุผล แต่กลับไม่มีตัวขึ้นมาแย้ง หรือแก้ตัว มันก็ยอมรับไปโดยดีว่า อือ มันก็เป็นเหตุผลของเขาอ่ะ ก็ขอโทษไปโดยที่ไม่ได้รู้สึกผิด ไม่ได้รู้สึกว่าถูกกล่าวโทษ ไม่มีตัวเกิดขึ้นมารับ ก็แค่ฟังเขาเฉยๆ และรับรู้ว่าเขากำลังรู้สึกแย่อยู่ ขอโทษไปโดยมีเจตนาเดียวคืออยากให้เขาวางความทุกข์นั่นเสีย
ก่อนนอนสวดมนต์ต่อ สวดมาดิบดีทั้งวัน ดันมาชุ่ยเอาตอนนี้เพราะง่วงจัด พอขาดสติแล้วมันก็มีแต่เรื่องไม่เข้าท่า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น