วันอังคารที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2561

วิปลาส 3 ใน 4 เรื่อง (ภาค 2)

การกำหนด นี่ก็เช่น เหมือนเวลาจะเลื่อยไม้
ก็จะตีเส้นให้มันตรง
ทำเครื่องหมายว่าเนี่ย จะเลื่อยตรงนี้
กำหนดว่าอันนี้จะเป็นอันนี้

ฉะนั้นไม้ที่จะเอาไปทำนู่นทำนี่นี่
เขากำหนดขึ้นมา
ถามว่าไม้ใช่ฝาเรือนมั้ย? ก็ไม่เป็น
มันเป็นเพราะ "เขากำหนดขึ้น"

เหมือนดูพระพุทธรูป เป็นพระพุทธรูปมั้ย
มันเป็นเพราะเขากำหนดขึ้นใช่มั้ย
ทีนี้คนที่เขาเข้าใจกันก็เข้าใจกัน
ที่ไม่เข้าใจก็ไม่เข้าใจกัน 555

ทิฏฐินี่มันไม่ใช่เครื่องหมาย
แต่คือดันเชื่อว่า "เครื่องหมายมันจริง"
เขาเรียกเราว่าผู้หญิง
ก็ดันเชื่อว่าเป็นผู้หญิงจริงๆ

ถ้าไม่เชื่อว่าเป็นเครื่องหมาย
มันก็แค่กำหนดไว้สื่อสาร
มันก็ไม่เป็นปัญหากัน

การใส่เครื่องหมายมันไม่ผิด เอาไว้บริหาร
ที่ผิดคือ "เราไปเชื่อ"
เครื่องหมายมันก็กำหนดของมันเอาไว้

อันนี้พ่อเรา แม่เรา
อันนี้แก้ว อันนี้มาม่า
อันนี้อยู่แป๊บเดียว อันนี้อยู่นาน

เครื่องหมายก็มีกำหนดผิด และกำหนดถูก
  1. ไม่เที่ยงว่าเที่ยง (อนิจฺเจ นิจฺจํ)
  2. ทุกข์ว่าสุข (ทุกฺเข สุขํ) เอาอันนี้มาแล้วจะสบาย เป็นต้น
  3. ไม่มีตัวตนว่ามีตัวตน (อนตฺตนิ อตฺตา)
  4. ไม่งามว่างาม (อสุเภ สุภํ)

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น