กุศลเล็กน้อยเจริญก็จงดีใจ
อกุศลเล็กน้อยละได้ก็จงดีใจ
อย่าไปคิดจะแตกฉานเหมือนพระสารีบุตร
อย่าไปคิดจะทรงจำเหมือนพระอานนท์
เหลียวซ้ายแลขวา ความดีของคนทุกอย่างอยากให้มารวมอยู่ในตัวเรา
ลองคิดดู เอาก๋วยเตี๋ยว ส้มตำ แกงไก่ ของหวาน ขนมเค้ก มารวมกัน
มันจะกลายเป็นอะไร?
เราศึกษาความดีของผู้อื่น
เพื่อเอามาเป็นเยี่ยงอย่าง
แล้วสมาทานไปบ่อยๆ
ฉะนั้น คนที่ขยันตั้งบ่อยๆ คนนั้นเจริญที่สุด
สมาทานบ่อยๆ คิดบ่อยๆ
อย่าเบื่อในการริเริ่ม (อารัพภะ = การริเริ่ม)
โยนิโสมนสิการให้มาก
จะเป็นอาหารให้วิริยะที่ยังไม่เกิดให้เกิดขึ้น
ทำให้วิริยะที่เกิดแล้วไพบูลย์ยิ่งๆ ขึ้นไป
ให้กำลังใจตัวเองบ่อยๆ ตั้งใจบ่อยๆ สมาทานบ่อยๆ
การศึกษาที่ดี
ควรเจริญกุศลไปด้วยกัน
การศึกษาใดที่กุศลไม่เกิด
แม้กระทั่งการฟังธรรม เช่นนั้นแล้วไม่น่าเรียกว่าฟังธรรม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น