วันพฤหัสบดีที่ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2566

ปาปณิกสูตร 1-2 จะไปต่อได้ยังไง

ภิกษุในธรรมวินัยนี้

เวลาเช้าไม่อธิษฐานสมาธินิมิตโดยเคารพ

เวลาเที่ยงไม่อธิษฐานสมาธินิมิตโดยเคารพ

เวลาเย็นไม่อธิษฐานสมาธินิมิตโดยเคารพ

 ดูกรภิกษุทั้งหลาย---ภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม ๓ ประการนี้

เป็นผู้ไม่ควรจะบรรลุกุศลธรรมที่ยังไม่ได้บรรลุ

หรือเพื่อทำกุศลธรรมที่ได้บรรลุแล้วให้เจริญมากขึ้น

****

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุชื่อว่าเป็นผู้มีจักษุดีอย่างไร

ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ย่อมรู้ชัดตามความเป็นจริงว่า

นี้ทุกข์ นี้ทุกขสมุทัย  นี้ทุกข์นิโรธ นี้ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา

ภิกษุชื่อว่าเป็นผู้มีจักษุอย่างนี้แล ฯ

 

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุชื่อว่าเป็นผู้มีธุระดีอย่างไร

ดูกรภิกษุทั้งหลาย  ภิกษุในธรรมวินัยนี้

เป็นผู้ปรารภความเพียร เพื่อละอกุศลธรรม เพื่อความถึงพร้อมแห่งกุศลธรรม

เป็นผู้มีกำลัง มีความบากบั่นมั่น ไม่ทอดทิ้งธุระในกุศลธรรม

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุชื่อว่าเป็นผู้มีธุระดีอย่างนี้แล

 

ดูกรภิกษุทั้งหลาย  ภิกษุชื่อว่าเป็นผู้ถึงพร้อมด้วยภิกษุพอจะเป็นที่พึ่งได้อย่างไร

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้

เธอเข้าไปหาภิกษุ ผู้เป็นพหูสูต เรียนจบคัมภีร์ ทรงธรรม ทรงวินัย ทรงมาติกา

ตามเวลา แล้วไต่ถาม สอบสวนว่า ท่านผู้เจริญ พระพุทธพจน์นี้อย่างไร

ความแห่งพระพุทธพจน์นี้อย่างไร

ท่านเหล่านั้น ย่อมเปิดเผยธรรมที่ยังไม่เปิดเผย

ย่อมทำธรรมที่ยังมิได้ทำให้ตื้นแล้วให้ตื้น

และย่อมบรรเทาความสงสัยในธรรมอันเป็นที่ตั้งแห่ง

ความสงสัยมิใช่น้อยแก่ภิกษุนั้น

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุชื่อว่าเป็นผู้ถึงพร้อมด้วยภิกษุพอจะเป็นที่พึ่งได้อย่างนี้แล

 

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม ๓ ประการนี้แล

ย่อมถึงความเป็นผู้มากมูนไพบูลย์ในกุศลธรรมทั้งหลายไม่นานเลย ฯ


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น