ไปที่ไหนก็มองเห็นศีล โอ้ว นั่นศีลของข้าพเจ้า นั่นศีลของข้าพเจ้า
นั่นสิกขาของข้าพเจ้า
นั่นก็บุญของข้าพเจ้า
ไปที่ไหนก็จะรักษาศีล
แผ่ไปก่อนเลย ชั่วโมงนี้จะต้องรักษาศีลให้ได้
คุยกับคนนี้ ศีลเราจะต้องดี
สมาทานเอาไว้ก่อน
คนที่คอยแต่จะตรวจสอบตัวเองอย่างเดียว
โดยไม่สมาทานเอาไว้ก่อน
มันเก็เหมือนกับทำอะไรเสร็จแล้วค่อยมาทบทวนทีหลัง ไม่ค่อยดี
คิดถึงใครก็คิดเป็นศีลไว้ก่อน
"เราจะเสียศีลไหม?"
แผ่ไว้อย่างนี้บ่อยๆ กับทุกเรื่อง
ถ้าทำอย่างนี้บ่อยๆ จะไม่เห็นวัตถุใดที่เราจะเสียศีลเลย
ทุกเรื่อง ทุกอารมณ์ จะเป็นที่ตั้งแห่งสุจริต ๓ ของเรา
หมั่นแผ่ศีลกับทุกๆ อารมณ์และระลึกบ่อยๆ
เช่นนี้จึงเรียกว่าเป็นผู้มีศีลมั่นคง
ทุกแห่งที่เรามองเห็นศีลได้นะ
เราก็จะมองเห็นคำสอนด้วย
อันนี้เป็นผลแห่งสุตตะ
ถ้าเราเห็นศีลแบบนี้บ่อยๆๆๆ เข้า
ก็จะเห็นคุณของสมถะและวิปัสสนาด้วย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น