17/6/57
อยู่บ้านนั่งเล่นคอมฯ เจอหัวข้อนึงน่าสนใจเลยนั่งอ่านอย่างนาน เหมือนหลุดเข้าไปอีกโลกนึงที่ดึงดูด อ่านไปตื่นตาตื่นใจตื่นเต้น อ่านถึงตรงไหนไม่เข้าใจก็กดลิ้งค์ตามลึกไปเรื่อยๆ แต่พอตัดอารมณ์กลับมาเล่นเฟสบุค พบว่ามันเป็นอีกระดับนึง เป็นความเพลินที่ง่ายๆ ตื้นๆ เข้าถึงง่าย ติดง่าย แต่ไม่มีแรงดึงดูดเท่า
ตอนเย็นเปิดคลิปหลวงพ่อสมบูรณ์ฟัง พร้อมกับนั่งยกมือสบายๆ พอเปลี่ยนอิริยาบถไปสนใจอย่างอื่น จิตตื่นที่หลวงพ่อชี้อยู่ตอนตั้งใจฟังเมื่อกี้มีอะไรมืดๆ มาเกาะทันที แล้วพอหันกลับไปตั้งใจฟังสภาวะตื่นก็กลับมาตั้งใหม่ และพอลุกไปทำงานจิตอย่างที่ว่าก็หายไป เลยตั้งคำถาม "แล้วต้องทำไงให้มันเป็นแบบนั้น" แล้วมันก็เข้าสู่สภาวะตีบตันทันที เวลาฟังเหมือนเข้าใจแต่พออยู่คนเดียวกลับดูไม่เป็น เลยกลับไปฟังใหม่อีกรอบได้คีย์มาว่า "ตอนนี้ทีอั้นมีกลั้นอะไรมั้ย" คำถามนี้ใช้ได้ดีทีเดียว และได้ข้อสรุปว่าการนั่งยกมือเฉยๆ โดยที่จิตไม่ตื่นจะกลายเป็นเพ่งและอึดอัดฟรีๆ
ก่อนนอนสวดอิติปิโส 108 วันนี้รู้สึกเวลาทางจิตผ่านไปเร็ว เวลาทางนาฬิกาเดินปกติ สวดแป๊บเดียวจบแล้ว แต่มีอยู่จบที่ 62 จิตขยุกขยิกรู้สึกเวลาเดินช้ามากไม่จบรอบสักที
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น