รู้สึกช่วงนี้ขาดบุญ อยากทำบุญ ต้องเป็นบุญประเภทขุดพลังบ้าออกไป อยากใช้แรงงาน เลยลงชื่อไปช่วยปลูกต้นไม้กับวัดผาซ่อนแก้ว ก่อนถึงวัดรถตู้พาแวะไปกราบหลวงพ่อสมกิจก่อน ปรากฏตอนจะเข้าไปถึงก็มีรถตามมา อ่าว ปรากฏว่าเป็นรถหลวงพ่อปารมี เลยได้กราบ 2 องค์พร้อมกัน แถมบังเอิญเป็นวันเกิดหลวงพ่อปารมีอีกต่างหาก เลยเกิดปีติหลายเด้ง ไปกราบท่านทั้งสององค์ก็เมตตาเล่าเรื่องหรรษาสอดแทรกธรรมะ ซึ่งด้วยตัวเรื่องจริงๆ เป็นเรื่องอุบัติเหตุร้ายแรงที่เคยเกิดกับท่าน ถ้ากลับกันเป็นเรื่องที่เกิดกับเราเราคงมาเล่าเป็นเรื่องชวนหัวไม่ได้แบบนั้น ท่านก็ชี้ให้เห็นประโยชน์ของการฝึกสติที่พวกเราทำๆ กันอยู่ ถึงเวลามันจะออกมาช่วยชีวิตนะ ไม่ตกใจ วางแผนอัตโนมัติเป็นขั้นเป็นตอนแล้วก็ทำไปตามสมควรมันก็รอดสิ พอตอนจะลาหลวงพ่อสมกิจกลับท่านก็ให้พรประมาณว่า "เดินทางปลอดภัยนะ ไปก็ปลอดภัย มาก็ปลอดภัย เอาให้มันปลอดภัยในสังสารวัฏเลยนะ"
ช่วงบ่่ายแก่ๆ ไปถึงวัด วันนี้ค้างที่วัด 1 คืนก่อน พรุ่งนี้จึงค่อยเดินทางไปปลูกต้นไม้ที่พิจิตร ก็แยกย้ายกันภาวนา ก็ทำวัตรเย็น นั่งสมาธิ เดินจงกรม ไม่ได้เตรียมใจมาเนสัชชิกกำลังเลยออกหย่อนๆ ก็บอกตัวเองว่าแค่ไหนก็แค่นั้น ตอนแรกเดินจงกรมอยู่ที่พระเจดีย์แต่ลมแรงมาก เลยเปลี่ยนที่ ถึง 5 ทุ่มก็นอน
22 มิ.ย.57
ตื่นตี 3 กว่าลุกมาเก็บข้าวของ นั่งสมาธิที่พระเจดีย์ ลมแรงบอกกับตัวเองว่า ไม่สัปปายะเลยน้า ดูๆ ไป ก็เห็นใจมันไม่ชอบ ตี 5 ทำวัตรเช้า และออกเดินทางไปพิจิตร ก็ได้ใช้แรงสมใจ ใช้จอบใช้เสียมขุดดินขุดหญ้าขนต้นไม้ลง สร้างสถานปฏิบัติธรรมใหม่ ช้อนพรวนใช้ไม่ถนัดก็เอามือเนี่ยแหละโกยๆ ระหว่างทำงาน หลวงพ่ออำนาจท่านก็สอนปฏิจจฯ ไปด้วย จับความได้ว่า ทั้งวงจรปฏิจจฯ แท้จริงมันก็คือพลังงานที่ส่งทอดกันไปเท่านั้นเอง ไม่ได้มีคน หรือสัตว์ ตัณหาก็เป็นพลังงาน ไม่ใช่ว่ามีใครมีตัณหา
ก่อนกลับน้องผู้ชายคนหนึ่งที่ขึ้นรถตู้ไปจากกรุงเทพด้วยกันมาบอกหัวหน้าทีมว่าเขาจะไม่กลับด้วยนะ จะอยู่ขอบวชกับหลวงพ่อที่นี่ หลวงพ่ออำนาจอนุญาตแล้ว พี่ๆ ทุกคนก็ร่วมอนุโมทนา แล้วก็ถามว่าแล้วนี่ไปขออนุญาตหลวงพ่อปารมีเจ้าอาวาสรึยัง น้องก็ว่ายัง พอไปขอเสร็จหลวงพ่อปารมีท่านก็ว่าไม่ใช่บอกว่าอนุญาตก็บวชได้นะ ต้องมีหนังสือรับรองพ่อแม่เซ็นก่อน พี่ๆ ก็ช่วยกันถามพระอาจารย์ว่าขั้นตอนเป็นยังไง ส่งแฟกซ์ได้มั้ย ฯลฯ ทันใดน้องก็เดินกลับไปที่รถตู้คว้าเอกสารพ่อแม่ ผู้ใหญ่บ้าน และตำรวจเซ็นรับรองเรียบร้อย (ฉากนี้รู้สึกเหมือนการ์ตูน 4 ช่องชอบกล) อึ้งน้องมาก น้องเตรียมตัวมาแบบไม่กลับเลย อนุโมทนากับกำลังใจน้องอย่างแรง เลยร่วมบุญปัจจัยให้ว่าที่พระใหม่ไป นี่เท่ากับว่าเป็นการเดินทางไปส่งพระบวชเลยนะเนี่ย
(เขียนไปเขียนมา อ่าวมีแต่เรื่องโม้ ไม่มีการบ้าน :P)
สิ่งทีสังเกต
- รอบนี้ไม่มีความรำคาญในการอยู่ในฝูงชน เห็นคนคุยในลักษณะที่ว่าถ้าเป็นเมื่อก่อนจะหมั่นไส้ว่าไม่เห็นมีอะไรน่าอวดเลย แต่รอบนี้ได้ยินไปก็รู้สึก ดีเนาะๆ
- จะเดินผ่านขยะไปเฉยๆ ก็รู้สึกผิด เก็บก็ได้วะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น