เวทนาที่ควรเสพ
คือ เวทนาที่เสพแล้วทำให้อกุศลเสื่อม กุศลเจริญขึ้น
โสมนัสที่ควรเสพก็มี
ที่ไม่ควรเสพก็มี
โทมนัสที่ควรเสพก็มี
ที่ไม่ควรเสพก็มี
เช่น โทมนัสที่เกิดตอนพรากออกจากกาม
อันควรเสพ ได้แก่ เนกขัมมะ
อุเบกขาที่ควรเสพก็มี
ที่ไม่ควรเสพก็มี
ส่วนมากจะติดกันที่ (จุดพลาด)
รู้เป็นตัวตน ไม่ได้รู้เป็นเวทนา
จึงจำเป็นที่จะต้องแยกชัดๆ ก่อนว่า
รู้เวทนาอันใด แยกก่อนว่ามันไม่มีตัวตน
ทำอะไรแล้วทำเอามาให้ตัวตนจึงไม่เกิดผลในทางปฏิบัติ
ต้องค้นคว้าให้ดี
ให้รู้จักทุกข์
ให้รู้จักเหตุ
ให้รู้จักความดับ
จะได้ไม่พาตัวเองไปทำให้เกิดทุกข์วนอยู่อย่างนั้น
ทำอะไรต้องไม่เอาตัณหาออกหน้า
เพราะตัณหามันเป็นเหตุเกิดทุกข์
ต้องเอาปัญญาออกหน้า
ปัญญาออกหน้าเป็นมรรค
พวกเราส่วนใหญ่ชอบทำตามใจอยาก
ชอบทำตามใจคิด
คิดว่าจะดีก็ทำ คิดว่าได้ผลก็ทำ
คิดว่าไม่ดีก็ไม่ทำ คิดว่าไม่ได้ผลก็ไม่ทำ มีแต่เรื่องอยาก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น