วันจันทร์ที่ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2565

ปหาตัพพะ ควรละ

ควรละ หมายถึง ไม่ทำให้มันเกิด

ในทางพุทธถือว่ากิเลสไม่ได้มีอยู่ตลอด
เป็นแค่แขกที่จรมาเป็นครั้งๆ 

ถ้ารู้วิธีก็อย่าให้มันเกิดบ่อยด้วยวินัย 2 อย่างด้วยวิธี

  1. สังวร (มีห้าอย่าง) 
  2. ปหานวินัย (มีห้าอย่าง) - เป็นการทำให้ออกไปโดยสิ้นเชิงสักวันหนึ่ง
  • วิกขัมภน ละด้วยการข่ม อันนี้ไม่ได้หมายถึงเอา สมาธิไปข่มกิเลส (ถ้าแปลอย่างนี้คือเข้าใจความหมายของคำว่า "ละ" ผิด เป็นมิจฉาทิฏฐิ ไม่ใช่ว่าสมาธิชนะกิเลส) ตรงนี้คือ กิเลสไม่เกิดด้วยการทำสมาธิ (ในชั่วเวลาที่ทำสมาธิ) 
  • ตทังคปหาน ตอนวิปัสสนาอยู่ กิเลสก็ไม่เกิด
  • สมุจเฉทปหาน
  • ปฏิปัสสัทธิปหาน
  • นิสสรณปหาน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น