ความหมายของศีล
- สมาธานํ คือไม่ปล่อยกายกรรม วจีกรรม ให้กระจัดกระจาย ไม่เป็นระเบียบ
- อุปธารนํ ความเป็นที่ตั้งของจตุภูมกกุศล เป็นธรรมชาติรองรับจตุภูมกกุศล
อันนี้เอาไว้แก้ การอธิบายสำหรับที่มีแปล สีล ว่าปกติ งั้นทำความชั่วเป็นปกติก็เป็นศีลน่ะสิ
แต่สีลตรงนี้องค์ธรรม คือ กุศล
กุศลทั้งหลายแหล่มีศีลเป็นต้น
มีกายเป็นระเบียบ มีวาจาเป็นระเบียบ
พูดอีกอย่างก็คือมีมารยาททางกาย วาจา
ศีล คือ สำรวม ตั้งกายวาจาไว้อย่างดี
ส่วนสมาธิ คือการตั้งจิตไว้อย่างมั่นคง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น