18/12/57
เจอพี่นวลโดยไม่ตั้งใจ คุยไปคุยมาพอกลับบ้านรู้สึกเพี้ยนๆ ไปถามคุณนายว่า
วันเมาๆ
ลูก - จะรู้ได้ไงว่าคนเราเกิดมาทำไม
แม่ - เงียบ....ก็เกิดมาแล้วไม่ต้องไปคิดหรอก ก็อยู่ไปเพื่อให้ไปถึงเป้าหมาย
ลูก - เป้าหมายคืออะไร
แม่ - ตายไง
ลูก - เงิบ...(รู้สึกเจอค้อนหนักสิบตัน...ตื่นดีแท้ 5555)
แม่ - ตายอย่างสง่างาม ระหว่างทางไปถึงเป้าหมายก็มีความสุขกะปัจจุบันไป
-----
แม่ว่าแม่อยากตายอย่างมีสติ ถึงเวลาที่ต้องไปอย่างนั้นจริงคงไม่อยากให้มีใครมาเยี่ยม อยากใคร่ครวญด้วยสติมากกว่า
เวอร์ชันนั่งคุยกะพระพุทธเจ้า
เห็นมั้ยว่าหนูมีตัณหาในการหาเป้าหมายของชีวิต เชื่อลึกๆ ว่ามันเป้าหมายชีวิตสัมบูรณ์เป็นสิ่งล้ำค่าที่มนุษย์พึงมี เห็นมั้ยว่ามันคล้ายๆ กับค่านิยมอย่างนึงนั่นล่ะ คนอื่นอาจจะอยากได้ทรัพย์สินเงินทอง แต่หนูอยากได้ "เป้าหมายชีวิต"
จริงๆ หนูอยากได้รูปธรรมสักอย่าง ที่จะกระตุ้นให้เกิดความสุขเวลาระลึกถึงนั่นเอง
ทำไมหนูเห็นอย่างนั้น
เพราะความฝันในตอนเด็กมันให้ภาพว่ามันให้ความสุขทุกเวลาที่หนูระลึกถึง หนูจึงเกิดความเชื่ออย่างช่วยไม่ได้ขึ้นมาว่ามันคือความสุข การได้อยู่กับมันเป็นความสุข ผ่านมาถึงตรงนี้หนูว่าของอย่างนั้นมีที่ไหนกัน มันเกิดความเชื่อว่ามันเที่ยงสังเกตมั้ย
ข้อสังเกตเอาเอง
ถ้าเห็นเป็นทุกข์ไม่ได้ ก็ผันออกอนัตตา เร็วกว่า เป็นอีกเส้นทางเรียกว่าไม่เดินผ่าน แต่เดินหลบแล้วเหลียวมอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น