ตาปั้นปึ่งแต่ใจไหวสะเทิ้น
ตายอมเมินแต่ใจไม่ยอมกลับ
ตาบอกปัดแต่ใจไปบอกรับ
ตาบอกขับแต่ใจเรียกให้คืน
รู้ก็รู้ว่าเขามีเจ้าของ
ถึงเขามองเขาก็เห็นเป็นคนอื่น
ใจยังไม่ห้ามใจให้กล้ำกลืน
ตาจะฝืนอย่างนี้กี่เวลา
อย่านะอย่าหวั่นไหวใจห้ามขาด
ใจตวาดแล้วไยใจผวา
ตาร้องไห้ใจก็ตามไปห้ามตา
สมน้ำหน้าดวงใจร้องไห้เอง
นภาลัย สุวรรณธาดา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น