กุศล
บางอย่างควรกำหนดรู้
บางอย่างควรละ
บางอย่างควรเจริญ
กุศลโลกิยะ ที่เป็นอุปาทานต่างๆ ที่เกิดเพราะเหตุเพราะปัจจัยนี่ควรกำหนดรู้
พวกตัณหานี่ทำให้เกิดอุปาทาน
พวกอภิสังขารนี่ ควรละ พวกปุญญาภิสังขารนี่ ควรละ
มีตัวมีตนแล้วไปทำเพื่อตัวเพื่อตนนี่ควรละ
เพราะตัณหาเป็นเหตุให้เกิดทุกข์
กุศลที่ควรเจริญคือ อริยมรรคมีองค์ 8
อกุศลควรกำหนดรู้ และควรละ
ตัณหา เป็นสิ่งที่ควรละ
ดังนั้น ทั้งกุศลและอกุศลที่มาจากตัณหา ล้วนควรละ
อัพยากต ควรกำหนดรู้ และควรกระทำให้แจ้ง
ที่ควรกระทำให้แจ้ง ได้แก่ นิพพาน
ส่วนที่ควรกำหนดรู้ ก็เพียบเลย เช่น พวกกิริยาจิต วิบากจิต
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น