คำเช่นใดเป็นเสี้ยนโสตรแก่ผู้ฟัง
ถึงเห็นแน่ใจว่าของตนถูก
ก็ไม่ควรยกของตนขึ้น
เป็นแต่อธิบายของตนไปให้สิ้นเชิงก็แล้วกัน
หัดธรรมหน้า 11
ถ้อยความเป็นเสี้ยนโสต
ละประโยชน์ลงทันควัน
ยกตนข่มเพื่อนกัน
เมตตาพลันลับลาไป
ทานใดชำระใจให้เอื้อเฟื้อ
คือบุญเหนือมลทิลอันยิ่งใหญ่
ศีลใดชำระความเบียดเบียนไป
คือบันไดก้าวใกล้พระนิพพาน
เมื่อชี้แจงพึงแจ้งในสื่งชี้
ไม่ริกรี้สิ่งไม่รู้ทู่ตัดสิน
ถ้าพุ่งหอกเข้ารกจะวกจินต์
เป็นราคินหม่นใจในวาจา
เมื่อไม่รู้อย่าเพิ่งรับเป็นถูกผิด
อย่าเพิ่งรั้นความคิดชนิดแน่
หากจำกัดในพิสัยคือจริงแท้
จะไม่แย่ถ้าแถตามแบบแผนไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น