14/8/57-เช้า 15/8/57
นั่งสมาธิเย็นครึ่งชม. นั่งสมาธิเช้า 1 ชม. เหมือนจะเริ่มเห็นลางๆ ว่าทำไมศีลจึงเป็นบาทฐานของสมาธิ เพราะมีด่าคนในสมาธิ ใจมันฟุ้งเป็นเรื่องไปคิดจนด่าไปมันขุ่นขึ้นอย่างนี้เอง ได้สติก็กลับไปใสเหมือนเดิม
ตอนเย็นมีผู้ใหญ่มาคุยเรื่องงาน เห็นความชอบใจในความตรงไปตรงมาของเขา และก็เห็นความไหลบางอย่างในตัวเอง มันเหมือนกระแสเงียบๆ ไม่รู้มันทำอะไร แต่เห็นมันไหลแบบ ใครพูดอะไรมาก็ดีหมด ถูกหมด และเผินๆ เหมือนจะดีสงบนิ่งไม่ชนกับใคร แต่เหมือนมันค่อยๆ ไหลห่างจากหลักการอะไรบางอย่างบอกไม่ถูก ให้ภาพคล้ายกับตอนที่นั่งสมาธิแล้วกายค่อยๆ หนีเวทนาจนค่อยๆ ห่างจากแกนกลางแบบไม่รู้ตัวอย่างนั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น