2/8/57 - 3/8/57
ใจยังคงมีชะแว้บไปจมความทุกข์ตามยถากรรม เห็นใจที่ต่อต้านการสวดมนต์ระหว่างวัน แค่เริ่มอิติปิโสก็เริ่มตีบแคบ อีกวันกายดูหนักๆ แปลกๆ เหมือนจะมีสติที่กายแต่ก็แปลกๆ และเห็นว่าสติที่ไม่เต็ม สวดก็จะไม่เต็ม เกิดเป็นผลเสียในการสร้างความเข็ดขยาดให้กับตัวเอง อย่างไรก็ตามถ้าสวดมนต์แบบลั่นศาลาเน้นย้ำเสียงดังให้กายสั่นสะเทือนมีผลทำให้ใจหลุดจากภพภูมิที่มันเกาะอยู่ได้
ได้ข้อคิดเห็นออกมาว่าช่วงนี้ระหว่างวันงดสวดเปลี่ยนเป็นดูกายไปน่าจะดีกว่า ถ้าจะสวดก็มานั่งสวดเป็นเรื่องเป็นราวในที่ที่แหกปากได้
ทั้งนี้ทั้งนั้น อะไรที่ใช้ได้ในวันนี้อาจจะใช้ไม่ได้ในวันพรุ่งนี้ เฮ่อ พี่จิต
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น