23/3/57
ตื่นบนเก้าอี้แข็ง รู้สึกว่าตื่นมากกว่านอนบนเตียงนุ่ม
วันนี้มีงานให้เลือกสองงาน เป็นงานที่ดีทั้งคู่ แต่มีงานนึงเหมือนใจมันหลบๆ คอยเชียร์ว่าไม่ต้องไปหรอก เลยตัดสินใจว่าไปงานนี้แหละแกล้งมัน555
ระหว่างวันดูโมหะ วันนี้จางลง พอรู้สึกตัวได้เมื่อเทียบกับวันก่อนๆ ที่รู้สึกตัวได้ยาก
ช่วงอยู่บนรถมีบริกรรมสลับกับดูกาย ดูผัสสะ และคิดเรื่อยเปื่อย พอตามันไปเห็นตัวอักษรมันก็อ่านออกเสียงในใจไปอัตโนมัติ
สังเกตเรื่องที่คิดจะวนไปมาไม่กี่อย่าง คนรู้จัก, สิ่งที่ต้องทำ, การบ้าน
จากการที่โมหะอยู่เป็นเพื่อนหลายวัน ได้ข้อสรุปแบบคิดเอาว่า อกุศลที่กำลังเกิดมันเป็นวิบากเก่าช่างมันเสีย มาสร้างเหตุใหม่ให้วิบากใหม่ลืมตาอ้าปากได้ดีกว่า ส่วนตัวเชื่อว่าที่วันนี้พอรู้ตัวได้เพราะนั่งฟังเสียงสวดมนต์เมื่อวาน
บุญที่ได้ทำในวันอาทิตย์
- ถวายอาหารพระอาจารย์
- สวดมนต์ นั่งสมาธิ
จบการบ้านค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น