1/4/57
ก่อนลุกจากที่นอนปรับท่าเป็นนอนหงายราบกับพื้นที่ทำให้กายผ่อนคลายและจิตสงบได้เมื่อหลายวันก่อน แต่ทำต่อเนื่องมาหลายวันก็ไม่มีวันไหนเป็นเหมือนวันนั้น คงจะเพราะอยาก อันที่จริงคือไม่มีวันไหนเหมือนกันเลย แต่ถ้าเหมาๆ รวมๆ ก็จะมีแค่สภาวะที่เราอยากได้ กับสภาวะที่เราไม่อยากได้ พอถึงเวลาก็ลุกมาสวดนโมตัสสะ + อิติปิโส 9 จบ
ระหว่างเดินไปทำงานใส่หูฟังเสียงสวดมนต์ แต่พอไปถึงที่ทำงาน เจอเรื่องที่ไม่น่าขัดใจแต่กลับเกิดโทสะน้อยๆ ระหว่างสวดมนต์จิตคงจะถูกโมหะครอบไปตอนไหนเลยเหวี่ยงกลับมากกว่าปกติ พอคิดแบบนี้ก็เลยปล่อยใจให้สบายๆ มากขึ้น
ระหว่างวันก็บริกรรมไปหลวมๆ รู้บ้างหลงบ้าง (ยังหลงมากกว่า) เหมือนวันนี้จะรู้ได้ดีกว่าเมื่อวาน ไม่ก็อีกทีเพราะวันนี้ความคิดไม่เป็นแบบเชี่ยวกรากเหมือนเมื่อวาน 5555
ตอนเย็นกลับบ้านมานั่งสวดมนต์ไปเรื่อยๆ พอง่วงไม่ไหวก็ลุกไปแปรงฟัน แล้วกลับมาสวดต่อแบบเดิน คราวนี้เปลี่ยนเป็นสวดอิติปิโสได้ 43 รอบ
จบการบ้านเท่านี้ค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น