เช้านี้รู้สึกตัวก่อนตี 5 พร้อมกับความคิดเชี่ยวกราก เห็นมันเยอะขนาดนั้นก็นอนอิติปิโสไป นานประมาณนึงก็นึกว่านาฬิกาเสียรึป่าวไม่เห็นดังสักที ปรากฏไม่เสีย ก็นอนต่อพอมันปลุกก็ลุกขึ้นมา เช้านี้นั่งสมาธิได้ 23 นาที แกล้งเอาเครื่องนับมากดนับจำนวนครั้งที่มันหลงไปนับได้ 36 ครั้ง
ระหว่างวันสติอย่างนั้นๆ จะโอนเงินทำบุญก็ไม่สำเร็จ จะไปหาซื้อของก็ไม่สำเร็จ เป็นเหตุให้เดินผ่านโซนขายหนังสือเห็นหนังสือคิดถึงหลวงตาวางขายอยู่ แอบไปยืนอ่าน ขณะอ่านก็รู้สึกเหมือนได้ทำสมาธิไปด้วย รู้สึกถ้อยคำสอนของครูบาอาจารย์ล้วนมีกำลัง มีประโยคหนึ่งชอบมากท่านว่า "ให้ทำดีบอกไม่ว่าง คือข้ออ้างของกิเลส"
กลับมาบ้านง่วงมากนั่งหลับคาเก้าอี้ไปแล้ววูบนึง ก่อนนอนนึกว่าจะสวดอิติปิโสไม่รอดแต่ปรากฏว่าก็ผ่านไปด้วยดี พอเริ่มสวดก็เหมือนมีพลังงานค้ำยันเอาไว้ ความง่วงไม่รบกวน มีความสุขขณะสวด วันนี้สติเกิดในห้องพุทธคุณ และธรรมคุณมากขึ้น ทั้งที่ไม่ได้ตั้งใจหรือทำอะไรมากกว่าปกติ เหมือนว่าความระมัดระวังมันเพิ่มขึ้นกว่าเดิม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น