21/4/57
ตอนเช้าลองตั้งนาฬิกาตอนตี 5 (ปกติตื่น 6 โมงครึ่ง) ดูว่ามันจะทำไง คิดว่าถ้ายอมลุกจะมานั่งสมาธิ มันก็ยอมลุกค่ะแต่อิดๆ ออดๆ นั่งได้สิบนาทีงอแงจะนอนต่อ อ่ะช่างมันจะนอนก็นอน เป้าหมายเช้านี้คือยอมลุกก็โอเคร ซึ่งจริงๆ ก็รู้ว่ามันขี้เกียจเพราะนอนตี 1 ตื่นตี 5 อยู่วัดทำได้ทำไมอยู่บ้านทำไม่ได้ (ฮา) แต่ยังไม่อยากจะไปเคี่ยวเข็ญให้หนักเดี๋ยวไก่ตื่น เราหวังผลยาวๆ อิอิ (บางทีเวลาคิดอะไรแบบนี้ก็ไม่แน่ใจว่าเป็นกุศโลบายของบารมี หรือสันดานฝ่ายอาสวะกันแน่ ก๊ากก)
ระหว่างวันมีเรื่องเกี่ยวกับความสุขมาให้คิด พอดีดูรายการแล้วเขาถามว่า "What makes you happy" เออแฮะ ใจตอบไม่ได้ เหมือนหนูคิดเรื่องนี้มาตั้งแต่เด็ก แต่ไม่มีคำตอบ หาไม่เจอ พอตอบไม่ได้ก็รู้สึกเคว้งคว้างสุดประมาณ จนบางทีก็สงสัยว่าคำถามมันตั้งถูกรึป่าว จนป่านนี้ก็ยังตอบไม่ได้ ช่างมันเถอะ
ก่อนนอนสวดอิติปิโส 108 จบ ก่อนสวดมักจะมีแรงเสียดทาน แต่พอเริ่มสวดปั๊บก็สวดต่อไปได้เรื่อยๆ สังเกตมาหลายวันว่าครึ่งแรกส่วนมากจะราบรื่น ใจกายมักจะออกอาการกระสับกระส่ายประมาณช่วงรอบที่หกสิบขึ้นไปพลิกไปพลิกมา ซะจนพอเห็นตัวเลขเครื่องนับว่าถึงใกล้ 60 มันจะกระสับกระส่าย เฮ้ย ยังกับหมาได้ยินเสียงกระดิ่งจะน้ำลายไหล 5555
เมื่อวานสังเกตุว่าตอนสวดสติดีที่สุดตอนสังฆคุณ อาจเพราะมีส่วน "...สาวกสังโฆ" เป็นจังหวะซ้ำหลายท่อนเลยเหมือนกับการตบให้กลับเข้าที่เข้าทางเวลาไหลไปไหน
และหลุดมากที่สุดช่วงพุทธคุณเพราะเอื้อมมือไปกดเครื่องนับ พอมือกลับมา อ่าว จบแล้วขึ้นธรรมคุณ รอบไหนลอยไป อ่าว ธรรมคุณจบไปแล้ว
สังเกตุว่าตำแหน่งของสายตาที่บังเอิญเมื่อวานตั้งพอดีมีส่วนช่วยให้เกิดสติมากขึ้น ใกล้ไปไกลไปไม่โฟกัสจะหลุดง่ายกว่า
ทำไปทำมาสวดมนต์สนุกดีค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น