28/4/57
ตื่นเช้ามานั่งสมาธิได้ประมาณ 20 นาที
ระหว่างวันเจอผัสสะก็เฉยๆ แต่มีเสียงบอกเล็กๆ ว่ารีบๆ ออกมาอย่าต่อความเดี๋ยวงานเข้า
ก่อนเลิกงานมีช่วงที่ต้องรอเวลา 5-6 นาที ระหว่างนั่งเอ๋อ ก็มีเสียงเตือนบอกอย่ากระนั้นเลยอิติปิโสไปด้วยละกันดีกว่าปล่อยให้ใจลอยไป
หลังเลิกงานไปวิ่งออกกำลัง ท่องสวดมนต์ไปด้วย วิ่งไปสามรอบพอหยุดวิ่งความรับรู้ก็มาอยู่ที่กาย รู้สึกเหมือนได้พักผ่อนใจหยุดลอยเสียบ้าง ระหว่างทางพบว่าการไปหยุดยืนอยู่ใกล้ๆ น้ำพุ รับรู้ถึงเสียงน้ำตกและไอเย็นเป็นอะไรที่เยียวยามาก
พอกลับบ้านไปพบว่าร่างกายเพลียมาก (อะไรมันจะขนาดนั้น) วิ่งสามรอบหลับไปเกือบสามชั่วโมง เปิดฟังเสียงเทศน์ไปด้วยแต่จำอะไรไม่ได้เลย 5555
ก่อนนอนสวดอิติปิโส 108 เมื่อคืนนั่งหลับตาสวด คราวนี้จิตจับบทพุทธคุณได้ดีกว่าบทอื่น บทที่หายมากที่สุดคือธรรมคุณ สวดๆ ไปอยู่คุณนายก็ร้องเพลงขึ้นมาซะงั้น เป็นการช่วยเรียกสติได้ดีค่ะ สติไม่อยู่จะหลงไปกับเพลงคุณนาย (แต่ในใจคิดอย่าร้องนานกว่านี้นะ 555)
ตอนสวดกายค่อนข้างนิ่งขยับแค่ 3 ที แต่ใจก็ยังไหลไปไหลมาเหมือนเดิม สักประมาณรอบที่ 90 กว่ามีอยู่ช็อตนึงที่รู้สึกเหมือนใจนิ่ง ไม่กระเพื่อมตามบทสวด แต่อยู่ได้ไม่นานมันก็กลับมากระเพื่อมตามบทสวดเหมือนฝนตกลงในหนองน้ำแล้วเกิดคลื่นเล็กๆ พอสวดจบรู้สึกยังมีแรงเลยแถมไปอีกนิดหน่อย นั่งสมาธิอีกประมาณ 20 นาที
จบการบ้านค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น