การบ้าน 20 เม.ย.57

20/4/57

ระหว่างวันก็บริกรรมไป วันนี้ใจค่อนข้างอยู่กับบทสวดได้พอสมควร มีบางช็อตที่กลัวจะติดเป็นโมหะเพราะเหมือนมันหนักๆ ก็ปลอบตัวไปว่าถ้ารู้ก็ไม่เป็นไรหรอกอย่าไปกลัว

ช่วงนี้มักเกิดการชักเย่อในใจบ่อยๆ พบว่าจริงๆ มันก็มีหลายช็อตที่ว่างพอจะบริกรรมได้ แต่ก่อนเอาช่วงเวลาที่ว่าไปเล่นเฟสบุค,ไปนอน หรือไปทำอะไรตามสันดานขี้เกียจๆ ของมัน หลังๆ นี่ก็เปลี่ยนเป็นทำอะไรไปบริกรรมไป ใจกระหวัดกลับไปหาความเคยชินเดิมๆ ของมันบ่อยครั้ง

ตอนเย็นไปทำวัตรเย็นที่วัดปทุม เดินจงกรมครึ่งชั่วโมง สวดมนต์ก่อนนอนค่ะ