ตามดู ไม่มีอะไรเกินนั้น

การเจริญสติปัฏฐาน
คือการตามดู ไม่มีอะไรเกินนั้น

ตามดูไปตามธรรมดา
เมื่อเข้าใจธรรมดา
อยู่กับธรรมดาได้โดยไม่แทรกแซงไม่เปลี่ยนแปลง
นี้แหละคือการถึงธรรม

ปกติชอบคิดว่าต้องทำอะไรสักอย่าง เพื่อให้เกิดอะไรสักอย่าง
ไม่มีอะไรทำเลย รู้สึกยังไงชอบกล นั่งสักบัลลังก์เถิด
ไม่รู้จะทำไร ทำสักหน่อย เดินจงกรมสักลู่เถิด
อันนี้เป็นมิจฉาทิฏฐิจากตัณหา อุปาทานที่เกิดจากตัวเรา

อยากให้ตัวเรามีสุข
อยากให้ตัวเราพ้นทุกข์
อยากให้ตัวเราถึงนิพพาน