อาศัยจิตแล้วเกิดสมาธิ
อาศัยความจดจ่อเรื่องใดเรื่องหนึ่ง
เหมือนกับเก่งในเรื่องใดเรื่องหนึ่งโดยเฉพาะ
ทำอะไรก็จดจ่อเรื่องนั้นไม่ไปเรื่องอื่น เพ่งลงไปเป็นพิเศษ
ใช้ชีวิตด้วยสติสัมปชัญญะ มีความเพียร
เวลาทำอะไรก็จดจ่อลงไปในเรื่องนั้น ไม่เอาเรื่องอื่นมาเกี่ยวข้อง
ถ้าจดจ่อแล้วเกิดสมาธิ สมาธินั้นเรียก จิตตสมาธิ
(ถ้าจดจ่อแล้วไม่เกิดก็ไม่เรียกนะ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น