บาลี

กิตฺตาวตา นุ โข (ด้วยเหตุมีประมาณเท่าใด)
น หิ (หรือไม่)

รูปํ อตฺตโต สมนุปสฺสติ
ย่อมเห็นซึ่งรูปโดยความเป็นตน

รูปวนฺตํ วา อตฺตานํ
ย่อมเห็นซึ่งตนว่ามีรูป

อตฺตนิ วา รูปํ
ย่อมเห็นซึ่งรูปในตน

รูปรสมึง วา อตฺตานํ
ย่อมเห็นซึ่งตนในรูป

อหํ รูปํ มม รูปํ
เราเป็นรูป รูปของเรา


เวทนํ อตฺตโต สมนุปสฺสติ
เวทนาวนฺตํ วา อตฺตานํ
อตฺตนิ วา เวทนํ
เวทนาย วา อตฺตานํ

อหํ เวทนา มม เวทนา

สญฺญํ อตฺตโต สมนุปสฺสติ
สญฺญาวนฺตํ วา อตฺตานํ
อตฺตนิ วา สญฺญํ 
สญฺญาย วา อตฺตานํ

อหํ สญฺญา มม สญฺญา

สงฺขาเร อตฺตโต สมนุปสฺสติ
สงฺขารวนฺตํ วา อตฺตานํ
อตฺตนิ วา สงฺขาเร
สงฺขาเรสุ วา อตฺตานํ

อหํ สงฺขารา มม สงฺขารา

วิญฺญานํ อตฺตโต สมนุปสฺสติ
วิญฺญานวนฺตํ วา อตฺตานํ
อตฺตนิ วา วิญฺญานํ 
วิญฺญานสมึ

อหํ วิญฺญานํ มม วิญฺญานํ