เห็นคนเป็นคน
เห็นต้นไม้เป็นต้นไม้
และหลงไปตามสิ่งที่เห็นว่าเป็นอย่างนั้นจริงๆ
นี่ล่ะเห็นโดยความเป็นของเที่ยง
ยังเห็นสังขารใดๆ เป็นของเที่ยง
เกิดโทสะ เห็นโทสะเกิดแล้วดับไป
เราดูอยู่
คนดูเที่ยง...
ตัวเราดูอยู่ ตัวเราเที่ยง
ที่ถูกคือมาดูตามความเป็นจริง
มาคอยสังเกต
แต่ไม่ใช่เพ่งตัวดู*** แค่รู้สึกถึงมันก็พอ
ว่าทั้งผู้รู้ และสิ่งที่ถูกรู้ก็ไม่มีจริง
อิงอาศัยกันเกิด
สักหน่อยก็กลายเป็นไปคิด ไปดู ฯลฯ
ผู้รู้ไม่ได้ถาวรยืนยง
ถ้ายังมีอันใดอันหนึ่งเที่ยงอยู่
การจะมีอนุโลมิกขันติ ไม่อยู่ในฐานะที่เป็นไปได้
***หมายเหตุ
ถ้ามาเพ่งตัวดู
ก็ทำได้ แต่ให้รู้ว่าเป็นการทำอรูปฌาน
วิญญาณัญจายตนะ
ทำได้ แต่จะไม่เกิดปัญญาเห็นตามจริง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น