กรรมเก่า
เจ้ากรรมนายเวร
คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ นี่ล่ะ
คุณภาพของใจที่ได้มานี่แหละเป็นเจ้ากรรมนายเวร
มันให้ผลเรามาแล้ว
สมมติเขาด่าเราปั๊บ
เราโกรธทันที
นี่คือ เจ้ากรรมนายเวรให้ผลละ
ถ้าเราไปทำตามมันต่อไป
ไม่ฝึกให้มันค่อยๆ ละไป หมดไป
หรือควบคุมเพื่อจะสำรวมระวังต่อไป
ก็เท่ากับว่าโดนมันเล่นตลอด
วนไป...ไม่สิ้นสุดสักที
ถ้าไม่ทำเกิน
เวรและภัยจากการไปเบียดเบียนก็ไม่มี
ไม่ได้คิดว่าคนนี้จะมาตีหัว
ไม่ได้คิดว่าคนนี้จะมาเอาคืน
ไม่ได้คิดว่าคนนี้จะเป็นศัตรู เป็นคู่แค้น
ไม่มีความเครียด ไม่วิตก ไม่มึน ฯลฯ
ความทุกข์โทมนัสในจิตก็ไม่มี
ภัยเวรส่วนนี้ก็ระงับไป
แต่ที่ยังทุกข์มากแบบนี้เพราะ "เจตนา" มันยังคงอยู่
เราชอบไปคิดกันว่าเจ้ากรรมนายเวรเป็นคนอื่น
เช่น วันนี้เราไปตีนาย ก.
ต่อไปนาย ก. จะมาตีเราคืน
เอาคืนชาตินี้ไม่ได้ ก็เอาคืนชาติหน้า
อันนี้เขาเรียกกฏแห่งกรรม โง่มาก 5555
มันไม่ใช่อย่างงั้นสักกะหน่อย
สิ่งที่เป็นเจตนาที่สะสมอยู่ในตัวเรานี่แหละ
ที่กลายเป็นอุปนิสัยใจคอ
ที่ทำให้เราหยาบกระด้าง
เห็นความคิดร้ายๆ เป็นเรื่องธรรมดา
เหมือนเราทำความผิดบ่อยๆ
เห็นความผิดบ่อยๆ
ไม่สำรวมระวัง ไม่มีสติ ไม่มีสัมปชัญญะ
ก็จะเห็นมันเป็นเรื่องธรรมดา และสะสมเพิ่มขึ้น
การสะสมเพิ่มขึ้นนี่แหละ
คือสิ่งที่เราได้มา
ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ
คุณภาพของใจนี่แหละที่เรียกว่า "เจ้ากรรมนายเวร"
ใครเจ้ากรรมนายเวรไม่ดี
คือสะสมมาไม่ดี
พอกระทบอารมณ์อะไร
สิ่งที่ไม่ดีก็จะโผล่ขึ้นมาเยอะ
ความหมายคือ คุณก็ได้รับผลแล้ว
ทุกข์เยอะแล้ว โกรธนี่มีความสุขที่ไหนกัน
นี่แหละการให้ผลของเจ้ากรรมนายเวร
เพราะคุณชอบโกรธมา
ชอบสะสมความไม่พอใจมา
ชอบเก็บความอาฆาตแค้นมา
เห็นใครทำอะไรนิดอะไรหน่อยก็อาฆาตแค้น
ใจเป็นทุกข์หรือสุขกันล่ะ
นี่ล่ะ...เจ้ากรรมนายเวรเล่นแล้ว
ใครจะมาช่วยแก้ได้
ก็มีแต่ฝึกสติสัมปชัญญะให้สำรวมยิ่งๆ ขึ้นเท่านั้น
แต่เราดันไปหาเจ้ากรรมนายเวรที่อื่น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น