คือยุงมันตอมเรา
มันจะมีความสุขที่ไหนล่ะ
ก็มีความสุขที่ได้ตอมเราไง
ปล่อยมันตอมไปสิ
ทีนี้มันตอม
เราไม่ชอบ
เลยแผ่เมตตาให้มันไป
บางทีแผ่เมตตายุงเพราะไม่อยากให้ยุงมากวน 5555
ปลวกขึ้นบ้าน
แผ่เมตตาให้ปลวกอยู่อย่างมีความสุข
เราก็ออกจากบ้านไป
บ้านมันเอาห้อยคอไปด้วยไม่ได้นะ
ทีนี้พอทำไม่ได้
เพราะเราก็ยังยึดบ้านอยู่
ความคิดก็ตัน
พอตัน ทางออกก็เหลือน้อย
ดังนั้นถ้าคิดในแง่ดี
มีเมตตา
คิดตรงตามความจริง
จะมีแต่ทางออก
แต่เมื่อคิดไม่อดทน
อยากให้ตนเองเป็นสุขอยู่อย่างเดียว
คิดไปท่าไหนก็ตีบตัน
เราจึงไม่ค่อยมองเห็นทางออก
เพราะใจไม่ได้เปิดกว้าง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น