ปฏิบัติไปลองสังเกต
น้ำหนักในตัวกับน้ำหนักภายนอกมันไม่เท่ากัน
ภายนอกสบายๆ โล่งๆ
น้ำหนักแท้จริงอยู่แถวๆ อก
ความหนักๆ ในอก
เป็นอาการแสดงความยึด
ยึดมากหนักมาก
น้ำหนักของอุปาทาน
ถ้าไม่มีความยึดจะไม่เกิดน้ำหนัก
ยิ่งทำกรรมก็เกิดน้ำหนักมาก
ถ้าเคยเห็นน้ำหนัก
เวลามีน้ำหนักเกิดขึ้นจะรู้เร็วมาก
เพ่งนิด เพ่งหน่อย จะทำเพื่อตัวเองหน่อย
หนักขึ้นมาละ
อันนี้เป็นอาการ "ยึดเมื่อไรทุกข์เมื่อนั้น
ต่อมาฝึกต่อไป
น้ำหนักภายใน ภายนอกเท่ากัน
เป็นธาตุเหมือนกัน
เห็นภายในภายนอกโดยความเสมอกัน
คนเห็นแบบนี้ทั้งหมดเป็นพระอรหันต์
พระอรหันต์จึงมีจิตเดียว
ที่ท่านชอบพูด จิตหนึ่ง จิตเดียว คือมันเท่ากัน
เวลาท่านพูดถึงนิพพาน
ท่านไม่ได้พูดถึงจิต
ท่านพูดถึงสิ่งที่จิตไปรู้เข้า
ส่วนตัวจิตที่ไปรู้เข้าเรียกว่า มหากิริยาจิต ไม่มีน้ำหนัก
ไม่มีน้ำหนัก
มันก็ไม่ก่อกรรม
สิ่งที่มหากิริยาจิตไปรู้เข้าก็เท่ากันหมดทั้งโลก
เขาเรียกว่า หนึ่ง
ไม่มีแบ่งแยก ไม่มีบวกไม่มีลบ ไม่มีมาไม่มีไป ไม่มีเกิดไม่มีตาย
เราไปฟัง ... จึงไม่รู้เรื่อง 5555
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น