โน้ตริมน้ำ

• ดับตัณหาด้วยการรู้จักเวทนา ถ้าตัณหามันไม่ปรารภแล้ว มันก็ไม่ก่อกรรมแน่นอน
• มันไปสั่งให้ข้างนอกดับสังขารไม่ได้ แค่ข้างในมันไม่เอามาปรุงเท่านั้นเอง
• ไม่เอาเรื่องกับความปรุงแต่งที่มันไม่จริง (มันว่างเปล่าจากตัวตน). ดังนั้น “ก็ปล่อยโลกไว้ตามเดิม” 5555
• จะตายอยู่แล้ว ความอยากไม่ใช่หน้าที่
  หน้าที่คือ "ไม่ปรุงแต่งให้อะไรเป็นอะไร" ต่างหาก เช็คดูว่าพร้อมสลัดคืนหรือเปล่า ยังอยากให้อะไรเป็นอะไรอยู่ไหม?
• ความคิดปรุงแต่งนี้มันเป็นโลกของจิตทั้งหมด เป็นเพียงการตั้งชื่อ แล้วมาเล่นกับชื่อ เอาจริงเอาจังกับชื่อ นิพพานไม่ได้ปรุงว่าอะไรเป็นอะไรอีกต่อไปแล้ว เดินออกจากโลกของจิต เดินออกจากโลกแห่งความคิด เดินออกจากโลกแห่งความปรุงแต่ง ออกมาสนใจกับความรู้สึก หรือสภาวะต่างๆ แทน เลิกสนใจความปรุงแต่งที่ไม่จริง
• ผัสสะบังหน้า หลงไปให้ความสำคัญจนต้องโต้ตอบ