ใช้คำให้ถูกจะช่วยให้ปัญญาเข้าใจอะไรง่ายขึ้น

เช่น โอยยย เราปวดหลังจะตายอยู่แล้ว
นี่ เวทนาปวดนะ
ไม่ใช่เราปวด
และก็ไม่ใช่จิตปวดด้วย
แต่จิตมันไปกินเข้ามาเลยเหมือนจะเป็นไปกะเขาด้วย

ไม่เกี่ยวอะไรกับเรา
ปล่อยเวทนามันไม่สบายไป
จิตกับเวทนามันแยกกัน
ลองดูก็ได้ใครจะไปก่อนกัน 5555

คือ ปวดหลังจึงขยับกาย
เพื่อบริหารเวทนา
ให้มันพอทนได้

ปรับนู่นปรับนี่ก็ไม่ใช่ให้มันเป็นสุข
แต่เพื่อไม่ให้มันบีบเรามาก
ขันธ์จึงต้องบริหาร
และมันบริหารยาก

สุขจะบริหารให้อยู่ตลอดก็ไม่ได้
ทุกข์จะบริหารให้หายไปก็ยาก

คนรู้ก็ "ทำ" เพื่อ "แก้" เวทนา
ไม่ได้ไปทำเพื่อให้มัน "สุข" อย่างนั้นอย่างนี้

ฉะนั้น ปวด ก็เป็นเวทนา
หายปวด ก็เป็นเวทนา
เปลี่ยนจากอันนึงเป็นอีกอันเท่านั้น
มันก็เป็นเวทนาเหมือนเดิม

หน้าที่ต่อเวทนาคือ
บริหารให้มันเป็นไปได้
และ "รู้จัก" มัน