แพ้

เวลาบ่น
มีตัวตนในคำพูดออกมาเมื่อไร
มันก็เป็นสังขาร มีตัณหาแฝงตัวอยู่

ถึงมันจะไม่ได้พูดออกมาตรงๆ
น้ำเสียงเสียดสี ประชดประชัน
ก็ถูกหลอกเรียบร้อยแล้ว... จะเห็นแล้วว่าแพ้

แพ้อวิชชา
ปรุงสังขาร หลงว่ามีตัวตนอยู่ในความจำ
มีตัวตนอยู่ในความคิด
เห็นเลยว่าตอนนั้นไม่มีวิหารธรรม