มิจฉาทิฏฐิ

มิจฉาทิฏฐิเบื้องต้น นี้เป็น "มโนทุจริต" เลยนะ
คือ เป็น "ทุจริต" เลย

แต่ถ้าเป็นเบื้องโลกุตตระ
เช่น สักกายะ 20 นี้เป็นมิจฉาทิฏฐิ 
แต่ไม่จัดเป็น "มโนทุจริต"
คือมันไม่ถึงกับ ผิดในทางที่จะเป็นกรรมทำให้เกิดวิบาก ตกอบาย

แต่ถ้าเป็นมโนทุจริตคือ
โทษไปยันตกอบายได้เลย
เรียกว่าเป็น "ความประพฤติผิดทางใจที่ให้วิบากเป็นอบายได้"

มิจฉาทิฏฐิ 10 ที่พาไปอบายได้นี้ได้แก่

1. ทานที่บุคคลทำแล้วไม่มีผล
2. การบูชาไม่มีผล
3. การเซ่นสรวงไม่มีผล
4. วิบากของกรรมดี/ชั่วไม่มี
5. เห็นว่าโลกนี้ไม่มี
6. เห็นว่าโลกหน้าไม่มี
7. เห็นว่ามารดาไม่มีคุณ
8. เห็นว่าบิดาไม่มีคุณ
9. เห็นว่าโอปปาติกะไม่มี
10. เห็นว่าสมณพราหณ์ผู้ปฏิบัติดี แจ้งประจักษ์ทั้งโลกนี้/โลกหน้า แล้วประกาศให้ผู้อื่นรู้ไม่มี

ข้อใดข้อหนึ่งก็พาไปอบายได้

ผู้หวังการบรรลุธรรมอยู่ สิ่งเหล่านี้ต้อง แม่น เอาเป็นพื้นให้แน่นเลย
เมื่อแน่นแล้ว คุณธรรมคือ ศรัทธา จะเกิดขึ้น