อภิธรรมไม่พูดถึง มิจฉาสติ บอกว่า สติ เป็นกุศลอย่างเดียว
แต่พระสูตรมีนะ พุทธพจน์มีจะจะ
ทั้งนี้
มิจฉาสติ ไม่ใช่อกุศล
แต่เป็นเจตสิกเลย
เป็นสิ่งที่เกิดประกอบกับจิตเลย
มีสภาวะจริงๆ
ความระลึกผิด ก็เช่น..
นึกถึงครอบครัว
นึกถึงบ้าน ที่ดิน (พวกดิรัจฉานกถานั่นแหละ)
นึกถึงลูกหลาน
นึกถึงเราจะตายเป็นธรรมดา (อันนี้สัมมาสติ)
นึกถึงว่าอันนี้เป็นกายนะ อันนี้เป็นเวทนานะ (อันนี้สัมมาสติ)
คือนึกเหมือนกัน แต่นึกถูก
ถูกที่ว่าคือ พาพ้นกิเลส
บางคนไปอธิบายเป็น "อุทธัจจะ"
ซึ่งก็คล้ายๆ กันแต่สภาวะมันต่าง
อุทธัจจะ เป็นการฟุ้งของสติที่คุมไม่อยู่
แต่สตินี่คือ จับได้นะ นึกได้
สติคืออาการจับเรื่องนั้นเรื่องนี้มาพิจารณา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น