อสันตุฎฐิตา ความไม่ยินดีในสิ่งที่มี มหิจฉตา
อาการแสดงคือ
ความไม่หยุด
ไม่หยุดคิดถึงสิ่งที่ยังไม่มี
ถ้ามันพอมันก็คือ
มี 200 มันก็ใจสงบกับ 200
คิดกับแค่สิ่งที่มี
ใจก็ลงละ พอละ
นี้เรียกสันโดษ
มีมากมีน้อยไม่เกี่ยว
เกี่ยวว่าใจลงอยู่กับสิ่งที่มีแล้วหรือยัง
ไม่สงบกับสิ่งที่มี
มองไม่เห็นเสื้อผ้าในตู้
เริ่มมองเห็นเสื้อผ้าในร้าน
ถือเต็มสองมือ
เริ่มไม่มองในมือ
มองอย่างอื่นต่อไป
มหิจฉตา
อยากได้มาก
อาการคล้ายอสันตุฎฐิตา
แต่อสันตุฎฐิตาจะมีอาการไม่ยินดีในของที่มีอยุ่ก่อน คือมีการ มอง/ไม่มอง มองที่มีแล้วใจไม่ลง
มหิจฉตา นี่เป็นนิสัยว่าจะมองไปข้างหน้าอยู่แล้ว
คือ ไม่ได้มองตรงนี้อยู่แล้ว
อยากได้เพิ่มๆๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น