การมาใส่ใจอยู่บ่อยๆ ว่าไม่เที่ยง ไม่มีตัวตนเราเขา นี่จะละมิจฉาทิฏฐิได้หรือเปล่า?
ตอบ ละไม่ได้ ได้แค่ลด อาจจะได้อยู่เป็นสุขสงบในปัจจุบัน พอออกไปกิเลสเท่าเดิม
จะละได้ยังไง?
ทิฏฐินี้เกิดที่ไหน?
ตอบ เกิดที่ขันธ์ 5 นี่ล่ะ
นี่ตาเรา สิวที่หน้าเรา เราอ้วน
ส่องกระจกเห็นรูปก็นี่เรา
นอนเนื่องในที่ใด? (หมายถึง เป็นกิเลสที่มีกำลัง กระทบปุ๊บก็เต็มที่)
ตอบ ก็นอนเนื่องในขันธ์ 5 นี่ล่ะ
ท่องเที่ยวไปในที่ไหน? (เดี๋ยวโผล่ตรงนั้นตรงนี้)
ตอบ ก็ในขันธ์ 5 นี่ล่ะ
นี่หูเรา หูเรานี่ดีกว่าของเธอนะ ชั้นอายุเท่านี้หูยังดีอยู่
เราสุข
โอ้ยเราทุกข์จะตายอยู่แล้ว
เมื่อภิกษุเห็นซึ่งสิ่งนั้น (คือ ขันธ์ 5 ที่ๆ มันเกิด ที่ๆ มันเที่ยวไป ที่ๆ มันนอนเนื่่อง เห็นมันและเห็นที่เที่ยวของมัน) ด้วยปัญญาอันชอบ (หมายถึง ปัญญาในวิปัสสนาและในมรรค) ตามความเป็นจริง ว่า นั่นไม่ใช่ของเรา เราไม่เป็นนั่น นั่นไม่ใช่ตัวตนของเรา
การสละทิฏฐิย่อมมีด้วยอาการอย่างนี้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น