ไม่ได้ฝึกเพื่อเอาความไม่หลง
ฝึกเพื่อให้รู้ว่า
สติก็ไม่เที่ยง
ความหลงก็ไม่เที่ยง
ฝึกเพื่อที่จะวางทั้งความหลง และไม่หลงนั่นแหละ
ไม่ใช่หนีหลงไปเอาสติ
ไม่ได้ฝึกเอาสติเยอะๆ
พวกที่จะเอาสติเยอะๆ นี่จะช้า
เพราะมัวแต่จะสร้าง
จะยอมรับไตรลักษณ์ช้า
เพราะจะเอาแต่สงบ
มัวไปปรุงแต่งสิ่งดี
เลยมัวแต่จะเอาดี
การไปทำจิตให้มันดี
ให้นิ่ง ให้สงบ
แล้วค่อยมาดูสิ่งละเอียด
สร้างนั่นนี่ขึ้นมา
เพื่อจะดูว่ามันไม่เที่ยง
ทั้งๆ ที่อันหยาบๆ มันก็ไม่เที่ยง
ดันไม่ดู
พวกทำละเอียดขึ้นมา
บางทีเห็นไม่เที่ยงยาก
เพราะสติสัมปชัญญะ หรือปัญญาเราไม่พอ
หันมาดูสิ่งที่เป็นจริงในชีวิตเรานี่
เห็นง่ายกว่า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น