ตัวที่พาไปทำนู่นทำนี่
ถ้าเห็น เรียกว่าเห็นกรรมภพ
เรียกว่าเห็น ปฏิจจฯ ตอนปลาย
พอเห็นก็จะไม่ทำอะไรที่เป็นกรรม
ความหมายคือ ไม่ทำอะไรด้วยอำนาจของตัณหา
หมดกรรม
ตัดกรรม
ความหมายคือ ไม่ทำตามอำนาจตัณหา
ตัณหานี้มีตัวเราเป็นพื้นฐาน
จึงอยากได้ดี
จึงไปทำกรรม
ทีนี้เมื่อวิปัสสนารู้ทััน
แล้วย้อนกลับมาว่า
ตัวเราไม่มีหรอก
ก็เลยหมดกรรม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น