เจตนาหํ ภิกฺขเว กมฺมํ วทามิ
ดูก่อนภิกษุท. เราตถาคต กล่าวว่า เจตนา เป็นกรรม
เจตนาตัวนี้เป็นเจตนา "เพื่อเรา"
คือมีความรู้สึกว่า มี "เรา" อยู่ก่อน
แล้วมีเจตนาเพื่อเรา
อยากให้เรามีสุข
อยากให้เราดี
อยากให้เราพ้นทุกข์
เจตนาอันนี้เรียกว่า "กรรม"
จะเป็นกรรมขึ้นมาได้
ก็ต่อเมื่อ
มีความรู้สึกว่ามีเราเป็นพื้นฐานอยู่
มีเรา มีตัวเองเป็นฐานรองรับ
ถ้าทำโดยไม่มีความรู้สึกว่าไม่มีเรารับ
จะเป็นการกระทำเพื่อสิ้นชาติ
ไม่มีกรรม
ในปฏิจจฯ
เจตนาส่วนนี้อยู่ในส่วน "ภพ"
เรียก กรรมภพ
วัดได้ยังไงว่าเป็น กรรมภพ
คือ มีอุปปัตติภพ มาเป็นฐานรับ
คือมีความรู้สึกว่าเป็นเรา
เกิดชาติ เกิดทุกข์วนเวียน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น